Thursday, January 22, 2009

मेरो जिंदगी























रीत्ति सकेको जिन्दगीमा अब खुशीको कुनै आशा नै छैन


सुकी सकेका यी आखा हरुमा आसुको कुनै मोलनै छैन


शिउदोको शिन्दुरले लाली चढ़न नपाउदै पुछियर गयो


मनको सारा चाहानाहरु उसई संग लुतियर गयो


रुन शिबया के पो गर्न सक्थे र म न मर्न नै सके


मरेको जिउदो लाश बाहेक सबै चाहाना जली नै सके


यो खोटो भाग्या बाहेक कशलाई दोस दिन सक्छुर


मनमा लागेको कुरा दुई शब्दमा बाहेक कस्लाई पोखन सक्छुर


कसै संग नि मेरो गुनासो छैन


खुसी र उमंग कहा हो कहा, म संग ता टेस्को आवास नै छैन.

1 comment: